8 ♥

Leżąc na drewnianym, wielkim łóżku patrzyłam na mojego chłopaka, który pakował swoje ostatnie ubrania do walizki. Tak, znalazł mieszkanie niedaleko hali i wyprowadza się ode mnie i Kacpra. Jesteśmy już ze sobą równe półtora tygodnia, a ja jestem o niego strasznie zazdrosna. Nie chcę, żeby żadna dziewczyna oprócz mnie poznała go bliżej i dowiedziała się jaki jest na prawdę, dlaczego? Bo czuję, że każda, która go pozna, także tak jak ja zechcę mieć go tylko dla siebie. Mimowolnie uśmiechnęłam się, kiedy ten z trudem zamknął pełną walizkę. Zabierając swoje cztery litery z łóżka i szkolną torbę poganiałam Muzaja, przecież nie mogę przez niego spóźnić się do szkoły, prawda? Zostawiliśmy śpiącego Kacpra w domu, bo przecież ten ze względu na treningi miał wolne dni w naszym bełchatowskim liceum. Siatkarz spakował swoje ostatnie szpargały do i tak zapakowanego już bagażnika i wyjechaliśmy w stronę mojej szkoły. Oczywiście na parkingu nie mogło obejść się bez miłego pożegnania, które jak pana Boga kocham widziało pół ludzi z mojego liceum. No i oczywiście nie mogłam przejść niezauważona korytarzem szkoły. A ekipa kilku dziewczyn znowu sobie o mnie przypomniała. No tak, wcześniej próbowały zaprzyjaźnić się ze mną ze względu na to, że moim bratem jest Kacper, a on jest nie byle kim, a libero półfinalisty Ligi Mistrzów- Skry Bełchatów.
-Hej Julka, dawno się nie widziałyśmy! Gdzie ty tyle się podziewałaś?- powiedziała jedna z nich, a jej przyjaciółki mnie otoczyły. Coś na przykładzie błędnego koła, powodzenia Piechocka!
-Oj, jak przykro, ale dziewczynki, zaskoczę Was, nie opuściłam żadnego dnia w szkole od czterech miesięcy- uśmiechnęłam się sztucznie i wymijając je poszłam do klasy. Na całe moje szczęście lekcje minęły jak z bicza strzelił, na większości lekcji prawie zasnęłam, za co dostałam opierdziel od większości z nauczycieli, no ale to do cholery wina Maćka, a nie moja! Ale tak, zawsze wszystko trzeba zwalić na Piechocką, ot co! Korzystając z niezawodnej komunikacji miejskiej wpadłam do sklepu, a z niego do domu siatkarza, gdzie postanowiłam przygotować dla niego obiad. Nuciłam sobie jedną z piosenek Happysadu i tańczyłam przy kuchennym blacie w jej rytm. Mój uśmiech powiększył się, kiedy usłyszałam zgrzyt kluczy w drzwiach. Maciek ledwie zdążył wejść do domu, już moje ciało zapoznało się ze strukturą jego pleców. Mocno objęłam go nogami w pasie.
-Mmmm- zamruczał- Chyba dzięki moim lekcjom dostałaś dzisiaj piątkę z wf- zachichotał
-Nie potrzebowałam nawet Twoich lekcji- wytknęłam mu język- Ale przespałam polski, matematykę i historię- odparłam,wyliczając lekcje na palcach na co siatkarz obiecał, że dopilnuje, żebym dzisiaj poszła spać najpóźniej o 23. Zauważyłam, że jest jakiś nie swój. Tłumaczyłam to sobie ciężkim treningiem i dużym natłokiem meczów. Po zjedzeniu obiadu, siatkarz zmienił swoje miejsce i teraz zamiast siedzieć na krześle, rozłożył się całym swoim ciałem na skórzanej kanapie w salonie. Ja w tym czasie pozmywałam naczynia i wypiłam zieloną herbatę. Umyłam ręce i umiejscowiłam się obok mojego chłopaka. Mówiłam już, że jest jakiś nie swój? Tak? To powiem to jeszcze raz. Muzaj jest jakiś nie swój. Starałam już sobie nie zaśmiecać tym głowy. Leżeliśmy przytuleni do siebie i w ciszy gapiliśmy się w sufit. Wiem, to było w sumie dziwne. Ale odkąd jesteśmy razem to dla nas całkiem normalne, taka mała forma odpoczynku bez siebie, ale z sobą.
-Nie, ja tak nie mogę, Maciek co się dzieje do cholery?- spytałam, siadając.
-Julka, nic, rozumiesz, czy nie mogę być czasem zmęczony lub gorzej się czuć, też mam ciężkie treningi, nie muszę być na każde Twoje zawołanie- wybuchnął ze złości.
-Wiesz co, ja się tylko spytałam, martwię się o Ciebie, rozumiesz? Zamknij się, teraz ja mówię!- krzyknęłam- Ale wiesz co, już nawet nie będziesz musiał, skoro odpowiedzenie swojej dziewczynie na proste pytanie sprawia Ci taką trudność, to to nie ma sensu- uśmiechnęłam się ironicznie wstając z kanapy, ale nagle poczułam szarpnięcie i z powrotem znalazłam się na kanapie. Spojrzałam spojrzeniem pełnym gniewu na siatkarza. Po jego mimice twarzy zauważyłam, że chce mi coś jednak powiedzieć, spojrzałam na niego wymownym wzrokiem.
-Prezes mojego klubu, a Twój tata, poprosił mnie dzisiaj po treningu do siebie, myślałem, że muszę jeszcze coś podpisać, no ale- tu jego głos się zawiesił- Powiedział, że nie będzie tolerował naszego związku, ze względu na to, że jestem nowy, a ty jego córką i to źle wpłynie na otoczenie, krótko mówiąc podejrzanie i nie chce mieć później przez to jakieś dodatkowe problemy, powiedział, że ma zamiar to załatwić po cichu, mam, a właściwie miałem być dla Ciebie tak straszny, żebyś sama ze mną zerwała, ale ja nie potrafię- mówił, ale dalszych słów już nie usłyszałam, bo zamknęłam się łazience zanosząc płaczem.

________________________________________________

Po raz ósmy, czy tam dziewiąty

przepraszam za rozdział, no tak od początku bloga :(

Skra wygrała jeden ze swoich meczów, o trzecie miejsce :D

Chłopaki- DZIEWCZYNY LUBIĄ BRĄZ! <3

Ale zadziwia mnie dobra forma Włodarczyka :3

Także sorry za to u góry, do następnego!

Aloha.